Jak zaprojektowano wojskowy sprzęt do kamuflażu?
Koncepcja kamuflażu nie jest niczym nowym. Zwierzęta duże i małe od dawna wykorzystują naturalne wzory i kolory sierści, aby wtopić się w otoczenie i ukryć przed drapieżnikami i ofiarami. Starożytni Grecy i Rzymianie kamuflowali swoje floty, malując swoje statki na różne odcienie niebieskiego i zielonego, aby wtapiały się w horyzont na wodzie.
Zanim kamuflaż stał się standardem w wojsku, żołnierze na całym świecie byli wrażliwymi, widocznymi celami, ponieważ nosili jaskrawe mundury. Wszyscy znamy Brytyjczyków noszących kultowe czerwone mundury wojskowe z dawnych wojen. Najazdy rdzennych Amerykanów na kolonialną Amerykę były tak udane po części dlatego, że wykorzystywały naturalny kamuflaż: błoto. Błoto było od dawna używane do maskowania zapachu myśliwych, więc było również doskonałym narzędziem do zasadzek.
Kamuflaż wojskowy z XIX wieku
Kamuflaż nadal ewoluował w XIX wieku, dając początek temu, co znamy teraz jako wojskowe khaki. Żołnierze armii brytyjsko-indyjskiej farbowali swoje białe mundury kreatywnymi przedmiotami, takimi jak herbata i curry, aby pozostać niepozornymi. W XIX wieku wojska brytyjskie i europejskie zaczęły przyjmować mundury w jednolitych, szarych kolorach, a Stany Zjednoczone były tuż za nimi. Stealth zapewniał siłom zbrojnym znaczną przewagę — przynajmniej do wydarzeń z okresu pierwszej wojny światowej, kiedy to rozpoczęła się współczesna historia kamuflażu.
Kamuflaż z czasów I wojny światowej
Fotografia lotnicza, wojna okopowa i karabiny maszynowe pojawiły się podczas I wojny światowej, co sprawiło, że kamuflaż stał się ważniejszy niż kiedykolwiek wcześniej. Około 1915 roku Francuzi rozmieścili kamuflaży — artystów/specjalistów od kamuflażu — do zaprojektowania wzorów kamuflażu. Malowali pojazdy, broń i plandeki, aby wtapiały się w krajobraz, i uczyli innych jednostek robić to samo. Kamuflaż wojskowy był na tyle użyteczny, że został przyjęty przez inne armie europejskie oraz przez armię amerykańską w kolejnym roku wojny.
Taktyka z okresu II wojny światowej
Historia odzieży kamuflażowej z rozpoznawalnymi wzorami, które znamy dzisiaj, rozpoczęła się podczas drugiej wojny światowej. Uznając skuteczność kamuflażu, wiele sił zbrojnych na całym świecie niestrudzenie pracowało nad opracowaniem różnych destrukcyjnych wzorów, które dostosowałyby się do zmieniającego się środowiska.
Amerykańskie eksperymenty z kamuflażem wojskowym stworzyły zielono-brązowy wzór „żaby” znany jako Frog Skin. Był używany na ich mundurach, hełmach, schronach i ponczach. Wzór był w większości sukcesem. Chociaż był niezwykle korzystny dla marines na Wyspach Salomona, wzór był krótkotrwały w Europie, ponieważ naśladował wygląd niemieckiego munduru.
Po wojnach światowych
Mundury moro z liści i gałązek zostały wprowadzone w 1950 roku, ale nie były popularne, więc ich użycie zostało później wycofane. W latach 60. armia amerykańska po raz pierwszy opracowała mundur bojowy (BDU) z czterokolorowym wzorem, chociaż nie był on powszechnie używany przez żołnierzy. Zamiast tego żołnierze zdecydowali się na jednolicie zielony „kombinezon boonie” lub nieoficjalne tygrysie paski i komercyjne wzory „łowców kaczek”.
Na całym świecie narody badały i opracowywały różne wzory kamuflażu wojskowego, które zostały zaprojektowane tak, aby pasowały do ich unikalnych krajobrazów bitewnych, takich jak dżungla, śnieg lub pustynia. M81 Woodland stał się nowym standardowym kamuflażem amerykańskim pod koniec lat 70. XX wieku, zanim nowy wzór leśny został wypuszczony w 1981 roku. Wzór składał się z czterokolorowego wzoru czarnego, zielonego, khaki i brązowego. Mniej więcej w tym czasie cywile zaczęli nosić kamuflaż jako część ich codziennego ubioru.
Sześciokolorowy pustynny mundur „czekoladowy” (w tym ciemnobrązowy i szary) stał się standardowym kamuflażem wojny w Zatoce Perskiej. Później został zastąpiony trójkolorowym mundurem kamuflażu pustynnego (DCU), który był bardziej stonowany.
Współczesny kamuflaż wojskowy
W 2000 roku Stany Zjednoczone miały już ugruntowaną historię kamuflażu. Jednak rozwój mundurów maskujących był kontynuowany. Pojawiło się więcej wzorów, takich jak MultiCam i Universal Camouflage Pattern, które wielu z nas dobrze zna. W 2004 roku armia oficjalnie przyjęła trójkolorowy uniwersalny wzór kamuflażu (UCP), generowany komputerowo kamuflaż zaprojektowany, aby pomóc żołnierzom wtapiać się w leśne i pustynne środowiska Bliskiego Wschodu podczas wojen w Iraku i Afganistanie.
UCP został zastąpiony w 2012 roku dobrze przyjętym operacyjnym wzorem kamuflażu (OCP), który pierwotnie nosił nazwę kodową Scorpion W2. Podobnie jak MultiCam na pierwszy rzut oka, OCP składa się ze stonowanej zieleni, ciemnego brązu i jasnego beżu. Ten kamuflaż wojskowy jest nadal używany przez członków służby.
Oficjalnie używany przez wojsko i noszony przypadkowo przez cywilów od lat, kamuflaż ma ugruntowaną historię w Stanach Zjednoczonych i na innych kontynentach. W każdej dekadzie nowe wzory kamuflażu były projektowane i dostosowywane do zmieniających się krajobrazów i środowisk. Potrzeby żołnierzy dostosowują się i zmieniają, podobnie jak kamuflaż wojskowy, aby zapewnić, że mundury są bezpieczne, wydajne i praktyczne w noszeniu. Przeszedł długą drogę od kamuflaży z początku XX wieku i będzie ewoluował w nadchodzących latach.
